#Elm-texnologiya hovuzu #Xəbərlər

Alimlər tardiqradlara “tatuaj” vurmağın bir yolunu tapıblar

Əgər əvvəllər tardigrad haqqında eşitməmisinizsə, heyran olmağa hazırlaşın. Su ayıları ləqəbli bu yöndəmsiz, səkkiz ayaqlı canlıların uzunluğu təxminən yarım millimetrdir və demək olar ki, hər şeyə dözə bilir: dondurucu temperatur, aclıq, yüksək təzyiq, radiasiyaya məruz qalma, kosmos və s. Nano Letters jurnalında hesabat verən tədqiqatçılar tardiqradın demək olar ki, pozulmaz təbiətindən istifadə etdilər və mikroskopik, biouyğun cihazlar yaratmaq üçün mikrofabrikasiya texnikasını sınaqdan keçirmək üçün canlılara kiçik “tatuajlar” verdilər.

“Bu texnologiya vasitəsilə biz təkcə tardiqradlarda mikro döymələr yaratmırıq, biz bu qabiliyyəti müxtəlif canlı orqanizmlərə, o cümlədən bakteriyalara da genişləndiririk” deyə məqalənin həmmüəllifi Ding Zhao izah edir .

Mikrofabrika elektronika və fotonikada inqilab etdi, mikroprosessorlar və günəş hüceyrələrindən tutmuş qida çirklənməsini və ya xərçəng hüceyrələrini aşkar edən biosensorlara qədər mikro və nanoölçülü cihazlar yaratdı. Lakin tədqiqatçılar mikrofabrikasiya üsullarını bioloji sahəyə uyğunlaşdırmaq üçün uyğunlaşdıra bilsələr, texnologiya tibb və biotibbi mühəndisliyi də inkişaf etdirə bilər.

Belə ki, Zhao, Min Qiu və həmkarları elektron şüası ilə naxışı buzla örtülmüş canlı toxumanın nazik təbəqəsinə həkk edən, buz litoqrafiyası adlanan, qalan buz sublimasiya etdikdə dizaynı geridə qoyan bir prosesdən istifadə etdilər. Hansı məxluq dondurulmağa, buzla örtülməyə və sonra elektron şüasına məruz qalmağa, demək olar ki, qırılmaz tardiqraddan daha uyğundur ?

Komanda mikroskopik heyvanları yavaş-yavaş susuzlaşdıraraq tardiqradları kriptobiotik vəziyyətə saldı (bir növ yarı ölü, dayandırılmış animasiya). Sonra tədqiqatçılar karbon-kompozit kağızın üzərinə fərdi tardiqrad qoydular, vərəqi -226°F (-143°C)-dən aşağı soyudular və su ayısını qoruyucu anizol təbəqəsi ilə örtdülər – anis iyi verən üzvi birləşmə. Dondurulmuş anizol naxış çəkərkən tardiqradın səthini fokuslanmış elektron şüasından qorudu.

https://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?client=ca-pub-0536483524803400&output=html&h=280&slotname=8188791252&adk=1645945215&adf=4054963813&pi=t.ma~as.8188791252&w=750&abgtt=6&fwrn=4&fwrnh=0&lmt=1745487340&rafmt=1&armr=3&format=750×280&url=https%3A%2F%2Fphys.org%2Fnews%2F2025-04-scientists-tattoo-tardigrades.html&fwr=0&rpe=1&resp_fmts=3&wgl=1&uach=WyJXaW5kb3dzIiwiMTkuMC4wIiwieDg2IiwiIiwiMTM1LjAuNzA0OS45NiIsbnVsbCwwLG51bGwsIjY0IixbWyJHb29nbGUgQ2hyb21lIiwiMTM1LjAuNzA0OS45NiJdLFsiTm90LUEuQnJhbmQiLCI4LjAuMC4wIl0sWyJDaHJvbWl1bSIsIjEzNS4wLjcwNDkuOTYiXV0sMF0.&dt=1745487340412&bpp=1&bdt=60&idt=72&shv=r20250423&mjsv=m202504210101&ptt=9&saldr=aa&abxe=1&cookie=ID%3Df22668bce9793ae4%3AT%3D1735196613%3ART%3D1745487112%3AS%3DALNI_Mb4Xpwl1SO1AcvqroR6xccDm_sheQ&gpic=UID%3D00000f7c5320f40b%3AT%3D1735196613%3ART%3D1745487112%3AS%3DALNI_Mb1dz_DHiT2yDzXLMaB9CDkQl4XGg&eo_id_str=ID%3Dcdf7f2f01784f52d%3AT%3D1735196613%3ART%3D1745487112%3AS%3DAA-Afjb8kbeupLLyQ0QHQmZxpM4v&prev_fmts=0x0&nras=1&correlator=8202097358149&frm=20&pv=1&rplot=4&u_tz=240&u_his=4&u_h=1080&u_w=1920&u_ah=1032&u_aw=1920&u_cd=24&u_sd=1&dmc=8&adx=448&ady=1909&biw=1905&bih=945&scr_x=0&scr_y=0&eid=42531706%2C42532523%2C95353387%2C95353450%2C95355310%2C95357461%2C42533294%2C95344790%2C95357878%2C31090357%2C95357716%2C95340252%2C95340254&oid=2&pvsid=6352792772855955&tmod=1403073254&uas=0&nvt=1&ref=https%3A%2F%2Fphys.org%2F&fc=1920&brdim=0%2C0%2C0%2C0%2C1920%2C0%2C1920%2C1032%2C1920%2C945&vis=1&rsz=%7C%7CpeEbr%7C&abl=CS&pfx=0&fu=128&bc=31&bz=1&td=1&tdf=2&psd=W251bGwsbnVsbCxudWxsLDNd&nt=1&ifi=2&uci=a!2&btvi=1&fsb=1&dtd=75

Şüa məruz qaldıqda, anizol reaksiya verdi və daha yüksək temperaturda tardiqradın səthinə yapışan yeni biouyğun kimyəvi birləşmə əmələ gətirdi. Tardiqrad vakuum altında otaq temperaturuna qədər isindikcə hər hansı reaksiyaya girməyən dondurulmuş anizol sublimasiya olunur və reaksiyaya girən anizol nümunəsini geridə qoyur. Nəhayət, tədqiqatçılar yenidən nəmləndirdilər və sonra yeni bir döyməni idman edən tardigradı canlandırdılar.

Bu texnikanın dəqiqliyi komandaya müxtəlif mikronaxışlar yaratmağa imkan verdi: eni 72 nanometrə qədər olan kvadratlar, nöqtələr və xətlər, hətta universitetin loqosu belə. Tardigradların təxminən 40% -i prosedurdan sağ çıxdı və tədqiqatçılar bunun daha da incə tənzimləmə ilə yaxşılaşdırıla biləcəyini söylədi. Ən əsası odur ki, tardiqradlar yeni döymələrinə fikir vermədilər: rehidratasiya edildikdən sonra davranışlarında heç bir dəyişiklik göstərmədilər. Bu nəticələr göstərir ki, bu texnika mikroelektronika və ya sensorları canlı toxuma üzərində çap etmək üçün uyğun ola bilər.

Bu tədqiqatda iştirak etməyən buz litoqrafiyası texnikasını icad edən tədqiqatçı Gavin King belə nəticəyə gəlir: “Canlı maddənin nümunəsini çəkmək çətindir və bu irəliləyiş əvvəllər yalnız elmi fantastikada mövcud olan yeni nəsil biomaterial cihazları və biofiziki sensorları göstərir.”

Bu ilk addımdan sonra Zhao və Qiu ümid edirlər ki, bu iş gələcəkdə mikrob kiborqları və digər biotibbi tətbiqlər kimi irəliləyişlərə imkan verə bilər.

Daha çox məlumat: Zhirong Yang et al, Patterning on Living Tardigrades, Nano Letters (2025). DOI: 10.1021/acs.nanolett.5c00378

Jurnal məlumatı: Nano Letters 

Amerika Kimya Cəmiyyəti tərəfindən təmin edilmişdir 

Leave a comment

Sizin e-poçt ünvanınız dərc edilməyəcəkdir. Gərəkli sahələr * ilə işarələnmişdir