#Kosmik elmlər və astronomiya #Xəbərlər

DART missiyası zamanı atılan nəhəng daşlar gələcək asteroidin əyilməsi cəhdlərini çətinləşdirə bilər

NASA-nın DART kosmik gəmisi 2022-ci ilin sentyabrında asteroid peyki Dimorfosa çırpıldıqda, o, sadəcə asteroidin orbitini nəzərdə tutulduğu kimi dəyişdirmədi, o, kosmik gəminin özündən üç dəfədən çox impuls daşıyan nəhəng qaya daşları meydana gətirdi.

https://6264cbf23c536d41cc4d94b87978c28c.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-45/html/container.html

Merilend Universitetinin rəhbərlik etdiyi astronomlar qrupu tapdı ki, missiya DART kosmik gəmisi kimi kinetik təsiredicilərin asteroidin yolunu dəyişdirə biləcəyini müvəffəqiyyətlə sübut etsə də, nəticədə atılan daşlar gözlənilməz istiqamətlərdə qüvvələr yaradaraq gələcək əyilmə səylərini çətinləşdirə bilər. Komandanın Planetary Science Journal -da 4 iyul 2025-ci ildə dərc edilmiş yeni məqaləsinə görə , planetlərin müdafiəsi üçün asteroidin əyilməsindən istifadə tədqiqatçıların əvvəlcə başa düşdüyündən daha mürəkkəbdir.

UMD-nin Astronomiya Departamentinin tədqiqatçı alimi və məqalənin aparıcı müəllifi Tony Farnham, “Biz bir asteroidi yönləndirməyə, onu orbitindən çıxarmağa müvəffəq olduq” dedi. “Araşdırmalarımız göstərir ki, DART kosmik gəmisinin birbaşa təsiri bu dəyişikliyə səbəb olsa da, atılan daşlar demək olar ki, böyük olan əlavə zərbə verdi. Bu əlavə amil bu tip missiyaları planlaşdırarkən nəzərə almalı olduğumuz fizikanı dəyişir.”

DART-ın nəticələrini müşahidə edən kiçik bir İtalyan kosmik gəmisi olan LICIACube tərəfindən çəkilmiş şəkillərdən istifadə edərək, astronomlar Dimorfosdan saniyədə 52 metr (saatda 116 mil) sürətlə uzaqlaşarkən radiusları 0,2 ilə 3,6 metr arasında dəyişən 104 qayanı izlədilər. Həmin görüntülərdən komanda atılan süxurların üçölçülü yerlərini və sürətlərini müəyyən edib.

“Biz daşların kosmosda təsadüfi səpilmədiyini gördük” dedi Farnham. “Əvəzində, onlar başqa yerdə materialın olmaması ilə olduqca fərqli iki qrupda toplandılar, bu da burada naməlum bir şeyin işlədiyini göstərir.”

https://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?gdpr=0&us_privacy=1—&gpp_sid=-1&client=ca-pub-0536483524803400&output=html&h=280&slotname=8188791252&adk=1645945215&adf=308666314&pi=t.ma~as.8188791252&w=750&abgtt=6&fwrn=4&fwrnh=0&lmt=1752039183&rafmt=1&armr=3&format=750×280&url=https%3A%2F%2Fphys.org%2Fnews%2F2025-07-massive-boulders-ejected-dart-mission.html&fwr=0&rpe=1&resp_fmts=3&wgl=1&uach=WyJXaW5kb3dzIiwiMTkuMC4wIiwieDg2IiwiIiwiMTM4LjAuNzIwNC45NyIsbnVsbCwwLG51bGwsIjY0IixbWyJOb3QpQTtCcmFuZCIsIjguMC4wLjAiXSxbIkNocm9taXVtIiwiMTM4LjAuNzIwNC45NyJdLFsiR29vZ2xlIENocm9tZSIsIjEzOC4wLjcyMDQuOTciXV0sMF0.&dt=1752039182885&bpp=1&bdt=635&idt=18&shv=r20250702&mjsv=m202507020101&ptt=9&saldr=aa&abxe=1&cookie=ID%3Df22668bce9793ae4%3AT%3D1735196613%3ART%3D1752036969%3AS%3DALNI_Mb4Xpwl1SO1AcvqroR6xccDm_sheQ&gpic=UID%3D00000f7c5320f40b%3AT%3D1735196613%3ART%3D1752036969%3AS%3DALNI_Mb1dz_DHiT2yDzXLMaB9CDkQl4XGg&eo_id_str=ID%3D1241933dda87baba%3AT%3D1750839581%3ART%3D1752036969%3AS%3DAA-AfjZwPuiSAour3k16ZA1JtXua&prev_fmts=0x0&nras=1&correlator=2789287921660&frm=20&pv=1&rplot=4&u_tz=240&u_his=4&u_h=1080&u_w=1920&u_ah=1032&u_aw=1920&u_cd=24&u_sd=1&dmc=8&adx=448&ady=1974&biw=1905&bih=945&scr_x=0&scr_y=0&eid=95331833%2C95353387%2C95362656%2C95365225%2C95365235%2C95359265%2C95365119%2C95365797&oid=2&pvsid=5825553065713945&tmod=1220344556&uas=0&nvt=1&ref=https%3A%2F%2Fphys.org%2F&fc=1920&brdim=0%2C0%2C0%2C0%2C1920%2C0%2C1920%2C1032%2C1920%2C945&vis=1&rsz=%7C%7CpeEbr%7C&abl=CS&pfx=0&fu=128&bc=31&bz=1&td=1&tdf=2&psd=W251bGwsbnVsbCxudWxsLDNd&nt=1&ifi=2&uci=a!2&btvi=1&fsb=1&dtd=704

Ölçülmüş obyektlərin təxminən 70%-ni ehtiva edən ən böyük dağıntı klasteri yüksək sürətlə və səthə dayaz bucaqlarla cənuba doğru atıldı. Komanda hesab edir ki, atılan daşlar çox güman ki, xüsusi mənbələrdən, ola bilsin ki, kosmik gəminin əsas gövdəsi səthə düşməzdən əvvəl DART-ın günəş panelləri tərəfindən parçalanmış Dimorfosdakı daha böyük daşlardan yaranıb.

UMD-nin astronomiya və geologiya professoru Jessica Sunshine, məqalənin ikinci müəllifi, “DART-ın günəş panelləri, ehtimal ki, asteroiddə Atabaque və Bodhran adlı iki böyük qayaya dəydi” dedi. “Dəlillər onu göstərir ki, atılan materialın cənub klasteri, ehtimal ki, 3,3 metr radiuslu Atabaque qayasının parçalarından ibarətdir.”

UMD-nin rəhbərlik etdiyi NASA Deep Impact missiyasında baş müstəntiqin müavini vəzifəsini də icra edən Sunshine, DART-ın nəticələrini Deep Impact-ın nəticələri ilə müqayisə edərək, səth xüsusiyyətlərinin və hədəf tərkibinin təsir nəticələrini necə formalaşdırdığını qeyd etdi.

“Dərin Zərbə mahiyyətcə çox kiçik, vahid hissəciklər olan bir səthə dəydi, ona görə də onun çıxışı nisbətən hamar və davamlı idi” deyə Sunshine izah etdi. “Və burada biz görürük ki, DART qayalı və böyük daşlarla dolu bir səthə çarpdı, nəticədə onun ejecta naxışlarında xaotik və filamentli strukturlar yarandı.

“Bu iki missiyanı yan-yana müqayisə etmək bizə müxtəlif növ göy cisimlərinin təsirlərə necə reaksiya verməsi barədə fikir verir ki, bu da planetlərin müdafiə missiyasının uğurlu olmasını təmin etmək üçün çox vacibdir.”

Gündəlik anlayışlar üçün Phys.org-a etibar edən 100.000-dən çox abunəçi ilə elm, texnologiya və kosmosda ən son yenilikləri kəşf edin . Pulsuz xəbər bülleteni üçün qeydiyyatdan keçin və mühüm nailiyyətlər, yeniliklər və tədqiqatlar haqqında gündəlik və ya həftəlik yeniləmələr əldə edin .

DART zərbəsinin atılan qayalarından gələn impuls ilk növbədə kosmik gəminin trayektoriyasına perpendikulyar idi, yəni o, Dimorfosun orbital müstəvisini bir dərəcəyə qədər əyərək asteroidi kosmosda qeyri-sabit yıxılaraq göndərə bilərdi. Qrupun daş dağıntılarının təsirini anlamaq üzrə işi 2026-cı ildə Didimos-Dimorfos sisteminə çatacaq Avropa Kosmik Agentliyinin Hera missiyasının açarı olacaq.

“LICIACube-dan toplanan məlumatlar təsir hadisələri ilə bağlı əlavə perspektivlər təqdim edir, xüsusən də DART əvvəlcə yalnız Yerə əsaslanan müşahidələrə etibar etmək üçün nəzərdə tutulmuşdur” dedi Farnham. “Hera DART-dan toplanmış məlumatlardan istifadə edərək verdiyimiz proqnozlara əsaslanaraq, bizə təsirin nəticələrinin başqa bir birbaşa görünüşünü verməklə eyni şeyi edəcək.”

Farnham qeyd etdi ki, LICIACube-dan alınan bu çoxsaylı perspektivlər və yaxından çəkilmiş şəkillər DART komandasına asteroid daşları haqqında məlumatlar daxil olmaqla, Yerdən aşkarlanması mümkün olmayan məlumat verdi. Bu yeni araşdırma gələcək asteroidlərin əyilmə missiyalarının planlaşdırılmasında bu dəyişənlərin nəzərə alınmasının vacibliyini göstərir.

“Əgər bir asteroid bizə tərəf uçurdusa və biz onun Yerlə toqquşmasının qarşısını almaq üçün onu müəyyən miqdarda hərəkət etdirməli olduğumuzu bilirdiksə, onda bütün bu incəliklər çox və çox vacib olur”, – Sunshine əlavə edib. “Bunu kosmik hovuz oyunu kimi düşünə bilərsiniz. Bütün dəyişənləri nəzərə almasaq, cibi əldən verə bilərik.”

Daha çox məlumat: Tony L. Farnham və digərləri, DART Ejecta-da Yüksək Sürətli Boulders və Dağıntı Sahəsi, The Planetary Science Journal (2025). DOI: 10.3847/PSJ/addd1a

Jurnal məlumatı: The Planetary Science Journal 

Merilend Universiteti tərəfindən təmin edilmişdir 

Download QRPrint QR