#Araşdırmalar və Tədqiqatlar #Xəbərlər

Epi və Tonqoa: Adanı parçalayan vulkan püskürməsindən sonra iki mədəniyyət necə ayrıldı

Okeaniyada Arxeologiyada nəşr olunan son araşdırma Tombuk vulkanı püskürməsi ilə bağlı şifahi, linqvistik, genetik və arxeoloji sübutları araşdırır.

Əldə edilən məlumatlar püskürmə nəticəsində yaranan iki yeni adada yaşanan dərin mədəni və demoqrafik dəyişiklikləri vurğulayır.

Bu gün Vanuatu arxipelaqı Sakit okeanın cənub-qərbində yerləşən 83 adadan ibarətdir. O, hər il tropik siklonlar, daşqınlar, torpaq sürüşmələri, zəlzələlər və/və ya vulkan püskürmələri daxil olmaqla müxtəlif təbii fəlakətlərlə üzləşən, dünyanın ən fəlakətə meyilli bölgələri arasındadır.

500 ildən çox əvvəl, eramızın 1452-ci ildə Kuwae adası Tombuk püskürməsi kimi tanınan böyük bir fəlakət yaşadı. Püskürmə adanı təsirli şəkildə iki yerə bölərək kütləvi bir kaldera ( vulkan püskürməsi nəticəsində yaranan çökəklik) yaratdı.

Şimal-qərb hissəsi təxminən 445 km 2 quru sahəsi olan Epi adasına çevrildi . Bu arada, cənub hissəsi cəmi 45 km 2 ərazini əhatə edən Tonqoa adasına çevrildi .

Arxeoloji qazıntılardan məlum olur ki, vulkan püskürmədən əvvəl Küwae adasında geniş oxşar maddi mədəniyyətlər var idi, bunu onların qabıqları və saxsı ənənələri sübut edir.

Arxeoloji ardıcıllıq Arapus, Erueti, Erkən Manqaasi və Son Manqaasi də daxil olmaqla müxtəlif mərhələlərdən keçərək Lapita dulusçuluq ənənələri (3000-2800 BP) ilə başlayır və nəhayət Aknauda (1200-5500 BP) başa çatır.

Tədqiqatın aparıcı müəllifi Dr. Robert Henderson təfərrüatlarını izah edərək deyir: “Bizim də Manqaasi üslubunda saxsı qab şəklində ipuçlarımız var, onların əksəriyyəti səthdə toplanmışdır ki, bu da köhnə Küwae adasında yaşayan icmaların Efate ilə sosial əlaqələrini ən azı 2200-1600 il əvvələ qədər saxladığını göstərir. Vanuatu arxipelaqı, xüsusilə də dulusçuluq sıralarında sonrakı dövrlərə aid yamaqlı dəlillər bu əlaqələrin müəyyən bir mərhələdə həll olunduğunu göstərir.”

https://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?client=ca-pub-0536483524803400&output=html&h=188&slotname=8188791252&adk=1687169288&adf=4054963813&pi=t.ma~as.8188791252&w=750&abgtt=6&fwrn=4&lmt=1742360099&rafmt=11&format=750×188&url=https%3A%2F%2Fphys.org%2Fnews%2F2025-03-epi-tongoa-cultures-diverged-island.html&wgl=1&uach=WyJXaW5kb3dzIiwiMTkuMC4wIiwieDg2IiwiIiwiMTM0LjAuNjk5OC44OSIsbnVsbCwwLG51bGwsIjY0IixbWyJDaHJvbWl1bSIsIjEzNC4wLjY5OTguODkiXSxbIk5vdDpBLUJyYW5kIiwiMjQuMC4wLjAiXSxbIkdvb2dsZSBDaHJvbWUiLCIxMzQuMC42OTk4Ljg5Il1dLDBd&dt=1742360099744&bpp=2&bdt=124&idt=200&shv=r20250305&mjsv=m202503130101&ptt=9&saldr=aa&abxe=1&cookie=ID%3Df22668bce9793ae4%3AT%3D1735196613%3ART%3D1742359892%3AS%3DALNI_Mb4Xpwl1SO1AcvqroR6xccDm_sheQ&gpic=UID%3D00000f7c5320f40b%3AT%3D1735196613%3ART%3D1742359892%3AS%3DALNI_Mb1dz_DHiT2yDzXLMaB9CDkQl4XGg&eo_id_str=ID%3Dcdf7f2f01784f52d%3AT%3D1735196613%3ART%3D1742359892%3AS%3DAA-Afjb8kbeupLLyQ0QHQmZxpM4v&prev_fmts=0x0&nras=1&correlator=3418600119377&frm=20&pv=1&rplot=4&u_tz=240&u_his=3&u_h=1080&u_w=1920&u_ah=1032&u_aw=1920&u_cd=24&u_sd=1&dmc=8&adx=448&ady=2118&biw=1905&bih=945&scr_x=0&scr_y=0&eid=95344789%2C31090357&oid=2&pvsid=870782727875046&tmod=1320504306&uas=0&nvt=1&ref=https%3A%2F%2Fphys.org%2F&fc=1920&brdim=0%2C0%2C0%2C0%2C1920%2C0%2C1920%2C1032%2C1920%2C945&vis=1&rsz=%7C%7CpeEbr%7C&abl=CS&pfx=0&fu=128&bc=31&bz=1&td=1&tdf=2&psd=W251bGwsbnVsbCxudWxsLDNd&nt=1&ifi=2&uci=a!2&btvi=1&fsb=1&dtd=205

Püskürmədən sonra isə Kuvae adalarının cənub hissəsi, müasir Tonqoa xarabalığa çevrildi. Şifahi, linqvistik və arxeoloji dəlillərdən belə görünür ki, vulkan püskürməsindən sağ qalanlar, ehtimal ki, Vanuatunun cənub adalarına, o cümlədən Efate adalarına sığınmaq üçün kanolarda qaçıblar.

Bir neçə nəsildən sonra bu püskürmədən sağ qalanlar Tonqoaya qayıtdılar. Geri qayıdan nəsillər onları Cənubi Vanuatu ilə daha sıx bağlayan mədəni ənənələr, əsasən ənənələr, dil əlaqələri və genetik sübutlar gətirdilər.

Bu tərk edilmənin və sonradan adaya qayıtmasının arxeoloji sübutları arasında xatirə daşları və ya Tonqoaya qayıtdıqdan sonra əkilmiş xüsusi ağaclar və hətta orijinal kanoların parçaları var.

Tonqoa xalqı arasında bir çox rəvayət və hekayələr püskürmə ilə əlaqədardır. Ailələrin bəzi baş nəsillərində də əcdadlarının adaya necə qayıtdıqlarını izah edən fərdi nağılları var.

Maraqlıdır ki, Efatedə dulusçuluq ənənələri tərk edilmişdi. Buna görə də, nəsilləri Efatedə keçirmiş geri qayıdan Tonqo əhalisi adaya köçdükləri zaman öz dulusçuluq ənənələrini tərk etmişdilər.

Bunun əksinə olaraq, “Epi adasında nisbətən az arxeoloji tədqiqat aparılıb” deyir Henderson.

“Bizim əhəmiyyətli bir şifahi ənənə və ya hadisənin mədəni yaddaşına malik olmadığımız bölgələrdən biri Epidir. Bu, bir vaxtlar Küveyn quru hissəsinin əsas hissəsini təşkil etdiyini nəzərə alsaq, bu, bir qədər təəccüblüdür. Bu uyğunsuzluğun bir sıra səbəbləri ola bilər, lakin məncə, ən mühüm amillərdən biri, ehtimal ki, Epi icmalarının Avropa Birliyi ilə təmasların başlanğıcında nə dərəcədə təsir göstərməsidir. on doqquzuncu əsr, əhalinin azalması və torpaqların özgəninkiləşdirilməsi ilə nəticələndi.

Gündəlik anlayışlar üçün Phys.org-a etibar edən 100.000-dən çox abunəçi ilə elm, texnologiya və kosmosda ən son yenilikləri kəşf edin . Pulsuz xəbər bülleteni üçün qeydiyyatdan keçin və mühüm nailiyyətlər, innovasiyalar və tədqiqatlar haqqında gündəlik və ya həftəlik yeniliklər əldə edin .Abunə ol

“Bu, sənədli araşdırmalar vasitəsilə araşdırdığımız bir sahədir və düşünürəm ki, bu travmatik və pozucu dövrdə püskürmə ilə bağlı xüsusi ənənələrin itirilməsi mümkündür.”

Mövcud olan kiçik linqvistik, genetik və arxeoloji dəlillərdən belə görünür ki, Epi’nin Şimal və Qərb bölgələrində kiçik bir əhalinin sağ qala bildiyi və ata-baba mədəniyyəti ilə əlaqə saxlaya bildiyi bir sığınacaq mövcud ola bilər.

Henderson deyir ki, “Epi qrupları Efate və ya Çoban adaları ilə müqayisədə daha şimalda, məsələn, Malakula kimi adalarla daha yaxındır”.

Bundan əlavə, Tonqoadan fərqli olaraq, Epi dulusçuluq ənənələrini davam etdirdi. Çox güman ki, dulusçuluqdan istifadəni dayandırmış Efatedə nəsillər keçirmədikləri üçün.

Bundan əlavə, Endryu Hoffman və Salkon Yona tərəfindən aparılan arxeoloji tədqiqatlar Epi’nin şimal və mərkəzi hissələrində ənənəvi rəqs meydançaları (nasara) ilə əlaqəli müxtəlif meqalitik xüsusiyyətləri qeyd etdi.

Bu nasara strukturları şimal Vanuatu dərəcə sisteminin yerli variantı, nimangki ilə əlaqələndirilir ki, burada fərdlər bir sıra dərəcələr və ya dərəcələr vasitəsilə irəliləyərək təsir və səlahiyyət əldə edirlər.

Bu, rütbəyə deyil, nəslə əsaslanan cənub əsas sistemini qəbul edən Tonqoa ilə birbaşa ziddiyyət təşkil edir.

Bundan əlavə, Epi rəvayətinə görə, Epidəki bütün insanlar Ruete və ya Purvanua (nasara ilə əlaqəli kənd) adlı ümumi əcdad kəndini paylaşırlar. Bu kənddən əhali çoxalıb Epinin qalan hissəsinə yayılıb.

https://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?gdpr=0&us_privacy=1—&gpp_sid=-1&client=ca-pub-0536483524803400&output=html&h=188&slotname=8188791252&adk=1687169288&adf=809300024&pi=t.ma~as.8188791252&w=750&abgtt=6&fwrn=4&lmt=1742360121&rafmt=11&format=750×188&url=https%3A%2F%2Fphys.org%2Fnews%2F2025-03-epi-tongoa-cultures-diverged-island.html&wgl=1&uach=WyJXaW5kb3dzIiwiMTkuMC4wIiwieDg2IiwiIiwiMTM0LjAuNjk5OC44OSIsbnVsbCwwLG51bGwsIjY0IixbWyJDaHJvbWl1bSIsIjEzNC4wLjY5OTguODkiXSxbIk5vdDpBLUJyYW5kIiwiMjQuMC4wLjAiXSxbIkdvb2dsZSBDaHJvbWUiLCIxMzQuMC42OTk4Ljg5Il1dLDBd&dt=1742360099747&bpp=1&bdt=127&idt=251&shv=r20250305&mjsv=m202503130101&ptt=9&saldr=aa&abxe=1&cookie=ID%3Df22668bce9793ae4%3AT%3D1735196613%3ART%3D1742359892%3AS%3DALNI_Mb4Xpwl1SO1AcvqroR6xccDm_sheQ&gpic=UID%3D00000f7c5320f40b%3AT%3D1735196613%3ART%3D1742359892%3AS%3DALNI_Mb1dz_DHiT2yDzXLMaB9CDkQl4XGg&eo_id_str=ID%3Dcdf7f2f01784f52d%3AT%3D1735196613%3ART%3D1742359892%3AS%3DAA-Afjb8kbeupLLyQ0QHQmZxpM4v&prev_fmts=0x0%2C750x188%2C1005x124&nras=2&correlator=3418600119377&frm=20&pv=1&rplot=4&u_tz=240&u_his=3&u_h=1080&u_w=1920&u_ah=1032&u_aw=1920&u_cd=24&u_sd=1&dmc=8&adx=448&ady=4353&biw=1905&bih=945&scr_x=0&scr_y=626&eid=95344789%2C31090357&oid=2&psts=AOrYGskBlcTU93A1JsVr2ZBJ00GXYblYrkD1_-GCCijDNdWbq0lTjA4rHlI8YaxTY9zzuPDyhpK6PiQjJvbnyik%2CAOrYGslOJY4GGFqVZ872UFeanI5Hi1ty3YhItFiH_ap_ZMmdmn8Acpea_4XRDT2VGahbUVOrQq5n6n2TJn_3Fe6vbExPMenbh3jeSf_Va0CnII0uEZ-wkA&pvsid=870782727875046&tmod=1320504306&uas=3&nvt=1&ref=https%3A%2F%2Fphys.org%2F&fc=1920&brdim=0%2C0%2C0%2C0%2C1920%2C0%2C1920%2C1032%2C1920%2C945&vis=1&rsz=%7C%7CpeEbr%7C&abl=CS&pfx=0&fu=128&bc=31&bz=1&td=1&tdf=2&psd=W251bGwsbnVsbCxudWxsLDNd&nt=1&ifi=3&uci=a!3&btvi=3&fsb=1&dtd=22004

Beləliklə, böyük Tombuk püskürməsindən sonra Küwae adasının əhalisinin cənub-şərq hissəsi adanı tərk edərək cənuba Efate və Çoban Adaları kimi yerlərə qaçması mümkündür. Bir neçə nəsildən sonra onlar dulusçuluq ənənələrini tərk etdilər, yeni mədəni ənənələr və dil əlaqələri mənimsədilər və daha çox cənub Vanuatu populyasiyalarına uyğun bir genetik quruluş qazandılar.

Bu arada, Şimal və Qərbdə Epi’nin bir hissəsi püskürmə zamanı sağ qala bilər; buradan öz ata-baba adət-ənənələrini qoruyub saxlaya bildilər və yavaş-yavaş cənuba mərkəzi Epi ərazisinə yayıldılar. Bu, püskürmədən əvvəl ortaq bir tarixi paylaşmasına baxmayaraq, iki adanın fərqli mədəni və tarixi təkamülünü izah edə bilər.

Henderson deyir: “Bu yenidən istiqamətləndirmə Tombuk püskürməsinin nəticəsi idi? Görünür, rol oynamışdır, lakin biz daha informativ mənzərə yaratmaq üçün arxeoloji qeydlərin ortasına aid daha möhkəm sübutlar əldə etməliyik”.

Daha çox məlumat: Robert Henderson və digərləri, Kuwae, Epi və Tonqoa adaları: Vanuatunun mərkəzində vulkanik mənzərənin transformasiyası, Okeaniyada arxeologiya (2025). DOI: 10.1002/arco.5346

© 2025 Science X Network

Leave a comment

Sizin e-poçt ünvanınız dərc edilməyəcəkdir. Gərəkli sahələr * ilə işarələnmişdir