#Mikrobiom #Xəbərlər

Nekrotik hüceyrələr bədənin bərpası prosesinə necə kömək edir

Tədqiqatçılar toxuma hüceyrələrinin zədələnməsindən və vaxtından əvvəl ölümündən sonra bədəndəki toxumaların necə bərpa olunduğuna yeni işıq salıblar.

https://43e120177b47fd73aeeac4f2cf11c334.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-41/html/container.html

İlk dəfə eLife -da Reviewed Preprint kimi ortaya çıxan və indi son versiya kimi nəşr olunan meyvə milçəkləri üzərində apardıqları araşdırma redaktorların ölməkdə olan (və ya nekrotik) hüceyrələrin əvvəllər xarakterik olmayan bir mexanizm vasitəsilə toxuma bərpasına necə töhfə verdiyinə dair əsaslı dəlillərlə fundamental kəşflər adlandırdıqları şeyi təsvir edir . Bu, bu hüceyrələrin bədənin təbii hüceyrə ölümünü və iltihabını idarə etməkdə iştirak edən digər növ hüceyrələr istehsal etməsi üçün siqnal rolunu oynadığını və yara təmiri və toxuma bərpası üçün təsir göstərə biləcəyini göstərir.

Bədənimiz böyüdükcə və inkişaf etdikcə, hüceyrələr təbii olaraq apoptoz deyilən bir prosesdə ehtiyac olmadıqları yerdə ölürlər. Digər tərəfdən, nekroz kimi tanınan bir prosesdə zədə, yoluxucu xəstəliklər və ya digər amillər səbəbindən hüceyrələr zədələnə və vaxtından əvvəl ölə bilər.

Nekroz zamanı hüceyrə membranının bütövlüyü şişir və tamamilə itir, hüceyrə tərkibinin bədənə buraxılmasına səbəb olur və nəticədə əhəmiyyətli iltihab reaksiyası yaranır. Nekrozun müalicəsi tez-tez məhdud müvəffəqiyyətlə qarşılanan invaziv prosedurlara diqqət yetirdiyinə görə, tədqiqatçılar onun təsirlərini daha yaxşı başa düşməyin çox vacib olduğunu söyləyirlər.

“Nekroz və onun yaraların sağalması zamanı ətrafdakı sağlam toxumalara necə təsir etdiyi haqqında çox az şey məlumdur , bu, belə xəsarətləri müalicə etmək üçün effektiv metodlar işləyib hazırlayarkən nəzərə alınmalı olan əsas məsələdir” deyə, müxbir müəllif Robin Harris, Arizona Dövlət Universitetinin baş müstəntiqi, ABŞ deyir.

https://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?gdpr=0&us_privacy=1—&gpp_sid=-1&client=ca-pub-0536483524803400&output=html&h=135&slotname=8188791252&adk=2329133447&adf=4054963813&pi=t.ma~as.8188791252&w=540&abgtt=6&fwrn=4&lmt=1742998632&rafmt=11&format=540×135&url=https%3A%2F%2Fphys.org%2Fnews%2F2025-03-necrotic-cells-contribute-body-regeneration.html&wgl=1&uach=WyJXaW5kb3dzIiwiMTkuMC4wIiwieDg2IiwiIiwiMTM0LjAuNjk5OC4xNzciLG51bGwsMCxudWxsLCI2NCIsW1siQ2hyb21pdW0iLCIxMzQuMC42OTk4LjE3NyJdLFsiTm90OkEtQnJhbmQiLCIyNC4wLjAuMCJdLFsiR29vZ2xlIENocm9tZSIsIjEzNC4wLjY5OTguMTc3Il1dLDBd&dt=1742998629957&bpp=1&bdt=125&idt=466&shv=r20250324&mjsv=m202503200101&ptt=9&saldr=aa&abxe=1&cookie=ID%3De2af2bea6b3e2e90%3AT%3D1735548424%3ART%3D1742998581%3AS%3DALNI_MZIaWdAh-lthHlhpkWN2g6ZC7xT8A&gpic=UID%3D00000f8412a58936%3AT%3D1735548424%3ART%3D1742998581%3AS%3DALNI_MaJ_6ILTTPz6uEc3lU2rNf9ZPgQbA&eo_id_str=ID%3D1b1b09cf233e1b4b%3AT%3D1735548424%3ART%3D1742998581%3AS%3DAA-AfjZKostxhmsFX2YCqOZbTGHa&prev_fmts=0x0&nras=1&correlator=700263325243&frm=20&pv=1&rplot=4&u_tz=240&u_his=4&u_h=864&u_w=1536&u_ah=816&u_aw=1536&u_cd=24&u_sd=1.25&dmc=8&adx=395&ady=1952&biw=1521&bih=730&scr_x=0&scr_y=0&eid=95356500%2C95356505%2C95355300&oid=2&pvsid=2268604735962764&tmod=601627141&uas=0&nvt=1&ref=https%3A%2F%2Fphys.org%2F&fc=1920&brdim=0%2C0%2C0%2C0%2C1536%2C0%2C1536%2C816%2C1536%2C730&vis=1&rsz=%7Co%7CpeEbr%7C&abl=NS&pfx=0&fu=128&bc=31&bz=1&td=1&tdf=2&psd=W251bGwsbnVsbCxudWxsLDNd&nt=1&ifi=2&uci=a!2&btvi=1&fsb=1&dtd=2726

“Bizim anlayışımızın böyük hissəsi apoptoz kimi hüceyrə ölümünün tənzimlənən formalarını əhatə edən modellərdən irəli gəlir. Laboratoriyamız əvvəllər Drosophila meyvə milçəklərinin qanadının xəyali diskində nekroza səbəb olan regenerasiyanı öyrənmək üçün bir üsul yaratdı və zədə yerindən uzaqda olan hüceyrələrin regenerasiya rolunu oynadığı məlum olan regenerativ funksiyaların rolunu oynadığı bir fenomen aşkar etdi. ölüm.

“Nekrozun səbəb olduğu apoptoz və ya NiA adlanan bu proses regenerasiya üçün həyati əhəmiyyət kəsb edir və biz bu araşdırmada onu daha da xarakterizə etmək istədik.”

Bunun üçün Harris və həmkarları Drosophila melanogaster meyvə milçəklərinin genetik cəhətdən dəyişdirilmiş cinslərində bir sıra tədqiqatlar apardılar . Onların təhlili NiA-nın əmələ gəlməsinin harada baş verdiyini, onun necə tənzimləndiyini və zədədən sonra toxuma bərpası prosesində oynadığı rolu araşdırırdı.

Drosophila xəyali qanad diski qanadın xəbərçisi olan milçək sürfələrindəki toxuma hüceyrələrinin çoxluğudur. Hüceyrələr çanta, menteşə və notum da daxil olmaqla, nəticədə yaratdıqları yetkin strukturları əks etdirən müxtəlif şəxsiyyətlərdən ibarətdir. Əvvəllər komanda NiA-nın distal kisədə nekrozun başlanğıcında qanad diskinin yan çantasında meydana gəldiyini aşkar etdi.

NiA-nın formalaşması və bərpasında rolu haqqında daha çox məlumat əldə etmək üçün diskin müxtəlif sahələrində nekrozun meydana gəlməsinin NiA-ya səbəb olub-olmadığını yoxladılar. Onların təhlilləri bir sıra əsas tapıntıları ortaya qoydu.

Gündəlik anlayışlar üçün Phys.org-a etibar edən 100.000-dən çox abunəçi ilə elm, texnologiya və kosmosda ən son yenilikləri kəşf edin . Pulsuz xəbər bülleteni üçün qeydiyyatdan keçin və mühüm nailiyyətlər, yeniliklər və tədqiqatlar haqqında gündəlik və ya həftəlik yeniləmələr əldə edin .Abunə ol

Birincisi, diskin sahələri nekrozla öldürülə bilər və toxuma təmirini tetiklemek üçün zərərlə əlaqəli molekulyar nümunələr (DAMPS) adlı molekulları buraxa bilər. İkincisi, NiA yerli nekroz meydana gəldiyi zaman kisə ilə məhdudlaşır, lakin diskin bir çox sahəsi nekrozlaşdıqda notumda da yarana bilər. NiA keçirmə qabiliyyəti qanad diskinin qeyri-bərabər bərpa qabiliyyətini əks etdirir, NiA əsasən yüksək regenerativ qanad çantasında olur.

Sonra, komanda NiA əmələ gəlməsinin bu yerləşdirilməsinin onun regenerasiyanın təşviqindəki rolu ilə necə əlaqəli olduğunu araşdırdı. Onların əvvəlki işi göstərdi ki, NiA-nın görünüşü yaraya yaxın olan nekrotik zədədən sonra 18 saatda distal çantada hüceyrələrin lokallaşdırılmış istehsalı və ya yayılması ilə üst-üstə düşür və bu, zədədən sonra 24 saat ərzində davam edir.

Bununla belə, onların sonrakı bərpa vaxtlarında apardıqları araşdırmalar göstərdi ki, regenerativ yayılma 36 və 48 saatlıq regenerasiya ərzində artmağa davam edir, bu prosesdə əvvəllər müşahidə etdiklərindən xeyli gecdir. Kaspazların fəaliyyətini və hüceyrə ölümünü izləmək üçün alətlərdən istifadə edərək, bunun mümkün olduğunu göstərdilər, çünki NiA-nın bir hissəsi kaspazın aktivləşməsindən sağ qalır və regenerasiya prosesinə gec davam edir.

“Qanad diskindən sürətlə təmizlənən normal apoptotik hüceyrələrdən fərqli olaraq, NiA əmələ gəlməsi distal kisədə lokallaşdıqda, zədələnmədən sonra 36, ​​48 və hətta 64 saata qədər regenerasiya tamamlandıqda və kisə toxuması bərpa olunduqda davam edir və bolluğu artır” deyən həmmüəllif Jacob State Khalrisb-in tələbəsi A forması. Universitet, indi Duke Universitetində, Şimali Karolina, ABŞ-da doktoranturadan sonrakı tədqiqatçı.

https://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?gdpr=0&us_privacy=1—&gpp_sid=-1&client=ca-pub-0536483524803400&output=html&h=135&slotname=8188791252&adk=2329133447&adf=809300024&pi=t.ma~as.8188791252&w=540&abgtt=6&fwrn=4&lmt=1742998652&rafmt=11&format=540×135&url=https%3A%2F%2Fphys.org%2Fnews%2F2025-03-necrotic-cells-contribute-body-regeneration.html&wgl=1&uach=WyJXaW5kb3dzIiwiMTkuMC4wIiwieDg2IiwiIiwiMTM0LjAuNjk5OC4xNzciLG51bGwsMCxudWxsLCI2NCIsW1siQ2hyb21pdW0iLCIxMzQuMC42OTk4LjE3NyJdLFsiTm90OkEtQnJhbmQiLCIyNC4wLjAuMCJdLFsiR29vZ2xlIENocm9tZSIsIjEzNC4wLjY5OTguMTc3Il1dLDBd&dt=1742998629958&bpp=1&bdt=126&idt=638&shv=r20250324&mjsv=m202503200101&ptt=9&saldr=aa&abxe=1&cookie=ID%3De2af2bea6b3e2e90%3AT%3D1735548424%3ART%3D1742998581%3AS%3DALNI_MZIaWdAh-lthHlhpkWN2g6ZC7xT8A&gpic=UID%3D00000f8412a58936%3AT%3D1735548424%3ART%3D1742998581%3AS%3DALNI_MaJ_6ILTTPz6uEc3lU2rNf9ZPgQbA&eo_id_str=ID%3D1b1b09cf233e1b4b%3AT%3D1735548424%3ART%3D1742998581%3AS%3DAA-AfjZKostxhmsFX2YCqOZbTGHa&prev_fmts=0x0%2C540x135%2C1005x124&nras=2&correlator=700263325243&frm=20&pv=1&rplot=4&u_tz=240&u_his=4&u_h=864&u_w=1536&u_ah=816&u_aw=1536&u_cd=24&u_sd=1.25&dmc=8&adx=395&ady=4030&biw=1521&bih=730&scr_x=0&scr_y=1112&eid=95356500%2C95356505%2C95355300&oid=2&psts=AOrYGsn5wle6lEyfj9l_ilFx56AtZYXP47hggUik-_JZn8aMJXsbBuRWk9h57l-6zBZoodvxvRHiQf1cka5NAWCpL3xP_3BzhwQw0IHBA9dtITVHkEiFNA&pvsid=2268604735962764&tmod=601627141&uas=3&nvt=1&ref=https%3A%2F%2Fphys.org%2F&fc=1920&brdim=0%2C0%2C0%2C0%2C1536%2C0%2C1536%2C816%2C1536%2C730&vis=1&rsz=%7C%7CpeEbr%7C&abl=CS&pfx=0&fu=128&bc=31&bz=1&td=1&tdf=2&psd=W251bGwsbnVsbCxudWxsLDNd&nt=1&ifi=3&uci=a!3&btvi=3&fsb=1&dtd=22661

“Buna görə də biz davamlı və potensial olaraq apoptotik olmayan bu NiA populyasiyasını Nekroza səbəb olan Kaspaz Müsbət (NiCP) hüceyrələr adlandırdıq və onların yayılmasını təşviq etməkdəki rolunu araşdırdıq.”

Onların araşdırmaları, nekrozdan sonra diskin bu gec yayılmasını və sonrakı bərpasını təşviq etmək üçün NiCP hüceyrələrində kaspazın, Drons-un mühüm rolunu ortaya qoydu. Dronc apoptozda və digər inkişaf proseslərində iştirak edən və əvvəllər apoptozla induksiya olunan proliferasiya (AiP) adlı prosesdə yayılmasını təşviq edən bir zülal olan Drosophila başlatıcı kaspaza aiddir.

AiP , NiA/NiCP ilə əlaqəli olmayan JNK fermenti və reaktiv oksigen növlərindən asılı olduğuna görə, komanda Dronc-un nekrozla bağlı funksiyasının fərqli bir mexanizm vasitəsilə baş verməsinin mümkün olduğunu söylədi. Həqiqətən, Dronc-un AiP-dəki fəaliyyəti onun tənzimləyicisi DIAP1-dən təsirlənsə də, onların təhlilləri Dronc-un bu tənzimləyicidən təsirlənməyən nekrozdan sonra regenerativ proliferasiyanın təşviqində əsas rolunu nümayiş etdirdi. Onun regenerasiyadakı rolu, ehtimal ki, apoptoza və AiP mexanizminə müəyyən edilmiş töhfəsindən ayrıdır.

Arizona Dövlət Universitetinin Harris Laboratoriyasında texniki mütəxəssis olan həmmüəllif Chloe Van Hazel, “Ümumilikdə, son tapıntılarımız nekrotik zədələrin zədədən uzaqda olan hüceyrələrdə kaspaz aktivliyinə səbəb olduğu bir modeli təklif edir” deyir. “Bu hüceyrələrdən bəziləri JNK-dan asılı olmayan apoptoza (NiA) məruz qalır, digərləri isə NiCP hüceyrələrində Dronc-un yeni apoptotik olmayan funksiyası vasitəsilə sağ qalır və proliferasiya və regenerasiyaya kömək edir”.

Komanda deyir ki, onların müəyyən etdikləri hadisələrin nekrozdan sonra toxuma bərpasına necə səbəb olduğunu anlamaq üçün indi gələcək tədqiqatlara ehtiyac var.

“Bizim tapıntılarımız toxuma təmirində kaspazların rolu haqqında daha çox şeyin başa düşülməsi fikrini gücləndirir” deyə Harris yekunlaşdırır. “Hələlik, onlar nekrotik yaraların bərpasını artırmaq üçün potensial olaraq istifadə edilə bilən hüceyrə ölümünə vacib bir genetik cavabı ortaya qoyurlar.”

Daha çox məlumat: Jacob W Klemm et al, Toxuma nekrozundan sonra regenerasiya apoptotik olmayan kaspaz fəaliyyəti ilə vasitəçilik edir, eLife (2025). DOI: 10.7554/eLife.101114.3

Jurnal məlumatı: eLife 

eLife tərəfindən təmin edilmişdir

Leave a comment

Sizin e-poçt ünvanınız dərc edilməyəcəkdir. Gərəkli sahələr * ilə işarələnmişdir