#Ətraf mühit və ekologiya #Xəbərlər #Yer elmləri

Rəng hansı heyvanlardan qorxduğumuzu və hansını qoruduğumuzu necə formalaşdırır

Dünyada nadir rəngli morfizmlər nümayiş etdirən heyvanlar, o cümlədən albinizm və ya leykizmlə daha açıq rəngli variantlar və melanizmli tünd rəngli variantlar insanlarda çox vaxt həm pərəstiş, həm də qorxu mövzusudur.

UC Berkeley, Vaşinqton Universiteti və Vaşinqton Universitetində vəhşi təbiət bioloqları tərəfindən İnsan Ekologiyası sahəsində aparılan bir araşdırma, insanların bu nadir rəng dəyişkənliyinə olan üstünlüklərinin şəhər vəhşi təbiətinin necə qəbul edildiyinə və rəftarına necə təsir etdiyini araşdıran ilk tədqiqatlardan biridir.

Berkeley News üçün UC Berkeley aspirantı və tədqiqatın həmmüəllifi Tyus Williams şüursuz insan qərəzinin hansı heyvanlardan qorxduğumuzu və hansı heyvanları qoruduğumuzu necə formalaşdırdığını və bu qərəzlərin rəng, yüngüllük, qaranlıq və hətta irqlə bağlı dərin köklü inancları necə əks etdirdiyini müzakirə edir.

Berkeley News: İnsanların vəhşi təbiəti qavrayışlarını anlamaq nə üçün vacibdir?

Tyus Williams: Elmdə Qara olan biri kimi, hər zaman düşündüyüm şeylərdən biri də elmin bir vasitə, bir prinsip olmasıdır. Bu, insanlara dünya ilə bağlı sualları tənqidi şəkildə araşdırmaq və onları dəqiq şəkildə həll etmək imkanı verən bir intizamdır. Ancaq elm yalnız onu həyata keçirən fərd qədər yaxşıdır.

İnsanlar heyvanlarla yanaşı, bəzi heyvanlardan qorxmağımıza, digərlərini isə əhliləşdirməmizə səbəb olan yollarla inkişaf etmişdir. Mühafizə alimləri tədqiqat və ədəbiyyatda məlumat verilmiş sübuta əsaslanan yanaşmalardan istifadə edə bilərlər, lakin onlar hələ də bu təbii daxili qərəzləri və üstünlükləri olan insanlardır və heyvan qruplarını bəyəndikləri üçün qəsdən öyrənirlər.

Buna görə də, düşünürəm ki, biz bu hissləri tənqidi şəkildə araşdırıb açmalıyıq ki, həyata keçirməyə çalışdığımız siyasətləri effektiv şəkildə məlumatlandıra bilək və stüard olmağa çalışdığımız heyvanlara baxdığımızdan əmin olaq. üçün.

https://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?gdpr=0&us_privacy=1—&gpp_sid=-1&client=ca-pub-0536483524803400&output=html&h=135&slotname=8188791252&adk=2329133447&adf=1857921027&pi=t.ma~as.8188791252&w=540&abgtt=6&fwrn=4&lmt=1723664011&rafmt=11&format=540×135&url=https%3A%2F%2Fphys.org%2Fnews%2F2024-08-animals.html&wgl=1&uach=WyJXaW5kb3dzIiwiMTUuMC4wIiwieDg2IiwiIiwiMTI3LjAuNjUzMy4xMDAiLG51bGwsMCxudWxsLCI2NCIsW1siTm90KUE7QnJhbmQiLCI5OS4wLjAuMCJdLFsiR29vZ2xlIENocm9tZSIsIjEyNy4wLjY1MzMuMTAwIl0sWyJDaHJvbWl1bSIsIjEyNy4wLjY1MzMuMTAwIl1dLDBd&dt=1723664008901&bpp=1&bdt=287&idt=53&shv=r20240812&mjsv=m202408130101&ptt=9&saldr=aa&abxe=1&cookie=ID%3D6bf3eefe49031f83%3AT%3D1721367059%3ART%3D1723664003%3AS%3DALNI_MacAfAOJA8VyURIyKJCZKOtEk96_Q&eo_id_str=ID%3D253fe466b124068d%3AT%3D1721367059%3ART%3D1723664003%3AS%3DAA-Afja3CR3UFVWEVuVSmzApOeu3&prev_fmts=0x0%2C1519x695&nras=2&correlator=401343020965&frm=20&pv=1&rplot=4&u_tz=240&u_his=1&u_h=864&u_w=1536&u_ah=816&u_aw=1536&u_cd=24&u_sd=1.25&dmc=8&adx=395&ady=2097&biw=1519&bih=695&scr_x=0&scr_y=0&eid=44759876%2C44759927%2C44759837%2C42531705%2C44798934%2C95331690%2C95334524%2C95334829%2C95337869%2C95338229%2C31086115%2C31078663%2C31078665%2C31078668%2C31078670&oid=2&pvsid=1140291957751864&tmod=1682787150&uas=0&nvt=1&ref=https%3A%2F%2Fphys.org%2Fsort%2Fdate%2F12h%2Fpage6.html&fc=1920&brdim=0%2C0%2C0%2C0%2C1536%2C0%2C0%2C0%2C1536%2C695&vis=1&rsz=%7C%7CpeEbr%7C&abl=CS&pfx=0&fu=128&bc=31&bz=0&td=1&tdf=0&psd=W251bGwsbnVsbCwibGFiZWxfb25seV8xIiwxXQ..&nt=1&ifi=2&uci=a!2&btvi=1&fsb=1&dtd=2612

Xüsusilə rəng morflarını öyrənmək fikrini sizə nə verdi?

Hər şey bir postdokun evində hind yeməkləri yeməklə başladı, bütün böyük elmi ideyalar buradan qaynaqlanır. Mən, Elizabeth Carlen və Lauren Stanton idim. Bir nöqtədə, Liz və mən dələ və yenot kimi ümumiyyətlə hər yerdə olan şəhər növlərindən danışırdıq.

Xarizmatik rəng morflarının insanların bu heyvanları necə qavramasına təsir edə biləcəyi ilə maraqlanmağa başladım – albinos sincapları kimi bu yeni rəngləri olan heyvanların sadəcə adi və ya narahatlıq doğuran növlər kimi görünməkdən daha çox üstünlük təşkil edib-etməməsi.

“İnsanlar yaquarları sevirlər. Amma qara panteraları sevirlər. Niyə belədir?” Bu yazı həqiqətən insanların müxtəlif növ heyvanlara niyə belə reaksiya verdiyi sualından irəli gəldi.

Niyə qara pantera və ya nəsli kəsilməkdə olan digər növlər deyil, dələ, maral və koyotlar kimi ətrafımızda gördüyümüz şəhər vəhşi təbiətini öyrənməyə qərar verdiniz?

Düşünürəm ki, yeni rənglərin insanların heyvanlarla qarşılıqlı əlaqəsinə necə təsir etməsi ilə bağlı həqiqətən maraqlı bir şey var, əks halda nəzərdən qaçırıla və ya nəzərə alınmayacaq.

Məsələn, yaxınlıqdakı parkda yerləşən albinos dələsini əhatə edən yerli xəbərləri görə bilərsiniz. Hələ də digər sincaplarla eyni növdür – şərq boz dələ və ya qərb boz dələ. Ancaq aydındır ki, kimsə bunu ört-basdır etmək üçün vaxt sərf etdi.

İnsanlar tez-tez bu heyvanlara meyl edirlər və ya tək bir fərdin qorunmasına birgə sərmayə qoyurlar və məncə, bunun psixologiyasında həqiqətən maraqlı bir şey var. Bu heyvanlarda insanların gündəlik olaraq onlarla necə qarşılıqlı əlaqəsini tamamilə dəyişdirən nədir?

ABŞ-da bu unikal rəngləri olan heyvanların müalicə üsullarından bəziləri hansılardır?

Bu yeni rənglərlə heyvanların müşahidələri üçün həm xəbər məqalələrini, həm də elmi nəşrləri araşdırdıq və insanların onlara necə reaksiya verdiyini xüsusi olaraq nəzərdən keçirdik – onlara narahatlıq kimi baxıldı, yoxsa insanların onlara qarşı pərəstiş və ya qoruyuculuq hissi var idi?

ABŞ-da ağ geyikləri və ya albinos ağ quyruqlu maralları ovlamağın qanunsuz olduğu bir çox yer tapdıq . Eyni şey melanistik marallara aid deyil. Maraqlıdır ki, ağ geyiklərin qorunmasına çoxlu dəstək ictimaiyyətdən gəlir, əyalət bioloqları isə uzunmüddətli perspektivdə növlərə həqiqətən fayda verməyən bu genetik mutasiyanı izolyasiya etməyə çalışmaq üçün heç bir səbəb olmadığını söyləyirlər.

ABŞ-da ağ dələlərin qorunduğu bəzi yerlər də var. Şimali Karolina ştatının Brevard adlı bir şəhəri, leykistik dələlərini qeyd etmək üçün “Ağ Dələ Həftəsonu”na ev sahibliyi edir və 1986-cı ildə Brevard özünü dələ ziyarətgahı elan edərək, insanlara şəhər hüdudlarında dələləri öldürməyi və ya onlara təcavüz etməyi qadağan etdi.

İllinoys ştatının Olney şəhərində ağ dələlər küçəni keçərkən yoldan çıxırlar və avtomobilinizlə onlara zərər versəniz, qanuni cərimələr var.

Rəng, qorxduğumuz heyvanları necə formalaşdırır və hansını qoruyuruq
İngiltərənin Hertfordşir bölgəsində görünən qara dələ. Kredit: Wikimedia Commons vasitəsilə Airwolfhound

Qara dələlər üçün oxşar bayramlar və qorunmalar var. Bir misalda, ABŞ faktiki olaraq Kanadadan 10 qara dələ idxal etdi və onları Ohayo ştatındakı Kent Dövlət Universitetində buraxdı və kampus indi onları qeyd etmək üçün hər il qara dələ festivalına ev sahibliyi edir. İnsanların bu romanı, xarizmatik xüsusiyyəti olan heyvanları öz kampus ərazilərində saxlamaq üçün qəsdən çıxarmaları mənə çox maraqlı gəldi.

Ümumiyyətlə, biz gördük ki, insanlar koyotlar kimi yırtıcılarla müqayisədə ot yeyən heyvanları – maral və dələləri daha çox bayram edir və onlara qiymət verirlər. Bununla belə, Corciya ştatının Atlanta şəhərində məhəllələrdə dolaşan və həyətlərində insanların itləri ilə oynayan Carmine adlı qara koyotun nümunəsini tapdıq .

Gürcüstanda qanunla tələyə düşmüş koyotların evtanaziyası tələb olunur, lakin Karmini xilas etmək istəyənlərə kollektiv dəstək var idi və o, həyatının qalan hissəsini yaşamaq üçün ziyarətgaha köçürüldü.

İnsanlar koyotlara və digər yırtıcılara qarşı daha çox sayıqlıq və qorxuya sahib olmaq üçün təkamülə keçdilər və Carmine’nin necə görünməsinin onun həyatını xilas edə biləcəyini düşünmək maraqlıdır.

https://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?gdpr=0&us_privacy=1—&gpp_sid=-1&client=ca-pub-0536483524803400&output=html&h=135&slotname=8188791252&adk=2329133447&adf=2053027255&pi=t.ma~as.8188791252&w=540&abgtt=6&fwrn=4&lmt=1723664024&rafmt=11&format=540×135&url=https%3A%2F%2Fphys.org%2Fnews%2F2024-08-animals.html&wgl=1&uach=WyJXaW5kb3dzIiwiMTUuMC4wIiwieDg2IiwiIiwiMTI3LjAuNjUzMy4xMDAiLG51bGwsMCxudWxsLCI2NCIsW1siTm90KUE7QnJhbmQiLCI5OS4wLjAuMCJdLFsiR29vZ2xlIENocm9tZSIsIjEyNy4wLjY1MzMuMTAwIl0sWyJDaHJvbWl1bSIsIjEyNy4wLjY1MzMuMTAwIl1dLDBd&dt=1723664008902&bpp=1&bdt=287&idt=73&shv=r20240812&mjsv=m202408130101&ptt=9&saldr=aa&abxe=1&cookie=ID%3D6bf3eefe49031f83%3AT%3D1721367059%3ART%3D1723664003%3AS%3DALNI_MacAfAOJA8VyURIyKJCZKOtEk96_Q&eo_id_str=ID%3D253fe466b124068d%3AT%3D1721367059%3ART%3D1723664003%3AS%3DAA-Afja3CR3UFVWEVuVSmzApOeu3&prev_fmts=0x0%2C1519x695%2C540x135&nras=2&correlator=401343020965&frm=20&pv=1&tl=az&rplot=4&u_tz=240&u_his=2&u_h=864&u_w=1536&u_ah=816&u_aw=1536&u_cd=24&u_sd=1.25&dmc=8&adx=395&ady=5227&biw=1519&bih=695&scr_x=0&scr_y=2478&eid=44759876%2C44759927%2C44759837%2C42531705%2C44798934%2C95331690%2C95334524%2C95334829%2C95337869%2C95338229%2C31086115%2C31078663%2C31078665%2C31078668%2C31078670&oid=2&pvsid=1140291957751864&tmod=1682787150&uas=3&nvt=1&ref=https%3A%2F%2Fphys.org%2Fsort%2Fdate%2F12h%2Fpage6.html&fc=1920&brdim=0%2C0%2C0%2C0%2C1536%2C0%2C1536%2C816%2C1536%2C695&vis=1&rsz=%7C%7CpeEbr%7C&abl=CS&pfx=0&fu=128&bc=31&bz=1&td=1&tdf=0&psd=W251bGwsbnVsbCwibGFiZWxfb25seV8xIiwxXQ..&nt=1&ifi=3&uci=a!3&btvi=2&fsb=1&dtd=15602

ABŞ-da sistemli irqçilik – xüsusən də Afrika mənşəli insanlara qarşı – daha tünd dəri tonlu insanlara qarşı ayrı-seçkilik yaradıb. Daha tünd rəngli heyvanlara qarşı oxşar qərəzlə bağlı hər hansı bir dəlil tapdınızmı?

Maraqlı olduğunu düşündüyüm şeylərdən biri, daha açıq və qaranlıq variantlar arasında bir polaritenin olması idi: Albinos və ya leykistik heyvanların bir çoxunun əslində onları qoruyan qanunları var idi, lakin melanistik heyvanların heç biri bunu etmədi. Bunun səbəbi, leykizm və albinizmə səbəb olan genetik variantların melanizmə səbəb olanlardan daha çox olması ola bilər, buna görə də insanlar daha yüngül variantlarla qarşılaşır və onları qorumağa çalışırlar.

Amma ola bilsin ki, burada başqa bir şey var. Biz bilirik ki, ABŞ-da dəri rəngi bizim cəmiyyətlə münasibətimizi hərtərəfli məlumatlandırır. Həm insan, həm də heyvan aləmində bu rənglərin necə qəbul edildiyini formalaşdıran qara və ağ ilə əlaqəli bir çox simvolizm də var. Qara çox vaxt kədər, kədər və qorxu ilə əlaqələndirilir və insanlar rəngi də pis kimi qəbul edə bilərlər. Ağ, əksinə, çox vaxt saflığı və təmizliyi təmsil edir.

İnsan cəmiyyətinin ətrafımızdakı reallığımızın quruluşunu nə qədər asanlıqla manipulyasiya edə biləcəyini düşünəndə, onun vəhşi təbiətlə qarşılıqlı əlaqəmiz haqqında da məlumat verdiyini düşünmək o qədər də uzaq deyil.

Sizcə, insanların rənglərinə və ya digər xarizmatik xüsusiyyətlərinə görə ayrı-ayrı heyvanlar və ya heyvan qrupları ilə əlaqə qurmasının mənfi cəhətləri varmı?

Düşünürəm ki, bu heyvanlarla münasibətlərimizi xüsusilə yeni və ya xarizmatik olmayan digər vəhşi təbiətə necə münasibət göstərdiyimiz kontekstində düşünmək vacibdir. Biz Karminin xilas olmasını sevə bilərik, amma Karminə bənzəməyən bütün digər koyotlar haqqında nə demək olar?

Eynilə, bir çox bölgələrdə maral populyasiyaları çox yüksəkdir və əhəmiyyətli sayda avtomobil toqquşmalarına və nəqliyyat vasitələrinin ölümünə səbəb olur. Bir çox yerlərdə insanlar maral ovlamağa təşviq olunurlar – əgər maralların unikal rəngi yoxdursa.

Əgər rəng kimi sadə bir şeyin vəhşi təbiətlə əlaqəmizi dəyişməsinə icazə verə bilsək, başqa hansı qərəzliliklər bizim mühafizə və siyasət qərarlarımızı məlumatlandıra bilər? Düşünürəm ki, özümüzə cavabdeh olmaq və vəhşi təbiətin bu unikal xüsusiyyətləri olmasa belə, onlara qayğı göstərilməsini təmin etmək üçün əlimizdən gələn ən yaxşı işi etdiyimizə əmin olmaq çox vacibdir.

Qara alim olmaq işinizə yanaşmanızı başqa necə formalaşdırdı?

Qaradərili bir tədqiqatçı olaraq, insanların heyvanların özlərini fiziki olaraq təqdim etmə tərzinə əsaslanaraq heyvanları qavraması və onlarla qarşılıqlı əlaqədə olması fikri ilə həqiqətən rezonans doğurur, çünki bu, Amerikada qaradərili olmaq təcrübəsinə çox yaxındır. Özümü necə qəbul etdiyimə nəzarət edə biləcəyim çox şey var və bəzən insanların mənim haqqımda yanlış mühakimə və ya fərziyyələr verməsinin qarşısını almaq üçün müəyyən bir şəkildə geyinməli və ya kodu dəyişməli oluram.

Ümumilikdə, mən insan dünyası ilə təbiət dünyasının həqiqətən nə qədər sıx qarışdığına və onların bir-birini nə qədər məlumatlandırdığına baxıram və öz yaşıdlarımla birlikdə bu sualları araşdıra bilmək imtiyazlı hiss edirəm.

Daha çox məlumat: Tyus D. Williams et al, Of Nadirlik və Simvolizm: Xarizmatik Rəng Morflarının İnsan Qavrayışlarını Anlamaq, İnsan Ekologiyası (2024). DOI: 10.1007/s10745-024-00492-7

Jurnal məlumatı: İnsan Ekologiyası 

Kaliforniya Universiteti – Berkeley tərəfindən təmin edilmişdir