#Xəbərlər #Yer elmləri

Tədqiqatın nəticələrinə görə, geri çəkilən buzlaqlar okeana daha az qida maddəsi göndərə bilər

Kaliforniya Universiteti – San Dieqo tərəfindən

Sadie Harley tərəfindən redaktə edilmiş , Robert Eqan tərəfindən nəzərdən keçirilmişdir

 Redaktorların qeydləriŞimal-Qərb Buzlaqının fiyordundan toplanmış buz, içərisində donmuş çöküntü ilə. Kredit: Kiefer Forsch/Scripps Okeanoqrafiya İnstitutu

Buzlaqlardan gələn buludlu, çöküntülərlə dolu ərimə suları okean həyatı üçün əsas qida mənbəyidir, lakin yeni araşdırma göstərir ki, iqlim dəyişikliyi bir çox buzlaqların kiçilməsinə və geri çəkilməsinə səbəb olduğundan, onların ərimiş suları daha az qidalı ola bilər.

UC San Diego Scripps Okeanoqrafiya İnstitutunun alimləri tərəfindən aparılan araşdırma, sürətlə geri çəkilən Alyaska buzlaqının ərimə suyunun yaxınlıqdakı sabit buzlaqla müqayisədə dəniz orqanizmləri tərəfindən asanlıqla qəbul edilə bilən dəmir və manqan növlərinin əhəmiyyətli dərəcədə aşağı konsentrasiyasını ehtiva etdiyini aşkar etdi .

Bu metallar okeanın bir çox yerlərində, o cümlədən yüksək məhsuldar Alyaska körfəzində azdır və onlar həm də əksər dəniz qida şəbəkələrinin əsasını təşkil edən mikroorqanizmlər olan fitoplankton üçün vacib mikroelementlərdir.

Nature Communications -da dərc olunan tapıntılar Alyaskadakı yalnız iki buzlaqla məhdudlaşır , lakin onlar göstərir ki, iqlim dəyişikliyi ilə bağlı buzlaqların geri çəkilməsi buzlaqların okeana qida maddələrinin çatdırılmasında oynadığı rolu dəyişə bilər.

Tədqiqatın həmmüəllifi olan Scripps-də geokimyaçı Sara Aarons, “Bu tapıntıları başqa yerdə təkrarlaya bilsək, təsirlər buzlaqlar haqqında elmi anlayışımızdan kənara çıxır” dedi.

“Bu, həqiqətən əhəmiyyətli dəniz ekosistemlərinin məhsuldarlığına təsir göstərə bilər ki, bu da əsas balıqçılığın sağlamlığına uzunmüddətli təsir göstərə bilər.”

Buzlaqlar əsas qaya boyunca üyüdüldükcə, onların yaratdığı toz halına salınmış qaya və çöküntülərin bir hissəsi buzlaq axını ilə okeana axır. Buzlaq axınının tərkibində olan çöküntülər Alyaska, Antarktida, Qrenlandiya və digər yüksək enlik bölgələrində sahil dəniz ekosistemləri üçün dəmir və manqan kimi mikroelementlərin mühüm mənbəyidir.

https://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?gdpr=0&us_privacy=1—&gpp_sid=-1&client=ca-pub-0536483524803400&output=html&h=280&slotname=8188791252&adk=1645945215&adf=308666314&pi=t.ma~as.8188791252&w=750&fwrn=4&fwrnh=0&lmt=1761131884&rafmt=1&armr=3&format=750×280&url=https%3A%2F%2Fphys.org%2Fnews%2F2025-10-retreating-glaciers-nutrients-ocean.html&fwr=0&rpe=1&resp_fmts=3&wgl=1&uach=WyJXaW5kb3dzIiwiMTkuMC4wIiwieDg2IiwiIiwiMTQxLjAuNzM5MC41NSIsbnVsbCwwLG51bGwsIjY0IixbWyJHb29nbGUgQ2hyb21lIiwiMTQxLjAuNzM5MC41NSJdLFsiTm90P0FfQnJhbmQiLCI4LjAuMC4wIl0sWyJDaHJvbWl1bSIsIjE0MS4wLjczOTAuNTUiXV0sMF0.&abgtt=6&dt=1761131884165&bpp=1&bdt=89&idt=644&shv=r20251020&mjsv=m202510200101&ptt=9&saldr=aa&abxe=1&cookie=ID%3Df22668bce9793ae4%3AT%3D1735196613%3ART%3D1761131827%3AS%3DALNI_Mb4Xpwl1SO1AcvqroR6xccDm_sheQ&gpic=UID%3D00000f7c5320f40b%3AT%3D1735196613%3ART%3D1761131827%3AS%3DALNI_Mb1dz_DHiT2yDzXLMaB9CDkQl4XGg&eo_id_str=ID%3D1241933dda87baba%3AT%3D1750839581%3ART%3D1761131827%3AS%3DAA-AfjZwPuiSAour3k16ZA1JtXua&prev_fmts=0x0&nras=1&correlator=4525595001410&frm=20&pv=1&rplot=4&u_tz=240&u_his=4&u_h=1080&u_w=1920&u_ah=1032&u_aw=1920&u_cd=24&u_sd=1&dmc=8&adx=448&ady=2340&biw=1905&bih=945&scr_x=0&scr_y=0&eid=31093848%2C31095351%2C31095375%2C95366176%2C95374042%2C95374288%2C31095336%2C95344788%2C95374744&oid=2&pvsid=3675597501510796&tmod=559802039&uas=0&nvt=1&ref=https%3A%2F%2Fphys.org%2F&fc=1920&brdim=0%2C0%2C0%2C0%2C1920%2C0%2C1920%2C1032%2C1920%2C945&vis=1&rsz=%7C%7CpeEbr%7C&abl=CS&pfx=0&fu=128&bc=31&plas=164x742_l%7C164x742_r&bz=1&td=1&tdf=2&psd=W251bGwsbnVsbCxudWxsLDNd&nt=1&ifi=2&uci=a!2&btvi=1&fsb=1&dtd=651

Bu qida maddələri dəniz qida şəbəkəsinin əsasını təşkil edən və planeti istiləşdirən çoxlu tonlarla karbon qazını udan fitoplanktonun böyüməsini təmin edir.Şimal-Qərb Buzlaq 1950-ci ildən bəri təxminən 15 kilometr (doqquz mil) geri çəkildi. Kredit: Kiefer Forsch/Scripps Okeanoqrafiya İnstitutu

Dünyanın buzlaqları iqlim dəyişikliyi ilə təhdid edilir və bu, əksər buzların itirilməsinə və kiçilməsinə səbəb olur . Tədqiqatın arxasında duran tədqiqatçılar bütün bu sürətli buz itkisi və geri çəkilmənin buzlaq ərimiş suyunun qida tərkibini dəyişib-dəyişdirmədiyini araşdırmaq istəyiblər.

Tədqiq etmək üçün tədqiqatçılar 2022-ci ilin may ayında Alyaskanın Kenai yarımadasındakı iki bitişik fjorda səyahət etdilər. Hər fiyordda bir buzlaq var idi, lakin biri sabit, digəri isə 1950-ci ildən bəri təxminən 15 kilometr (doqquz mil) geri çəkilmişdi.

Əsas odur ki, iki buzlaq bir-birinə çox yaxın olduğundan, hər biri eyni qaya üzərində üyüdülürdü. Bu, buzlaqların ərimə sularının daşıdığı çöküntü üçün mənbə materialının demək olar ki, eyni olması demək idi və komandaya buzlaqların geri çəkilməsinin qida tərkibinə təsirini təcrid etməyə imkan verən təbii təcrübə yaratdı.

Komanda Aialik buzlaqı adlı sabit buzlaqdan və Şimal-Qərb Buzlaqı adlı geri çəkilən buzlaqdan yerüstü su nümunələri, asılmış çöküntülər və aysberq materialı toplayıb.

Tədqiqatçılar, manqan və dəmir də daxil olmaqla metallara, həmçinin əsas qida elementi olan fosfor elementinə xüsusi diqqət yetirərək nümunələrinin kimyəvi tərkibini təhlil etdilər. Təhlil həmçinin bu elementlərin kimyəvi formalarda mövcud olub-olmadığını və bu elementlərin bioavailable və ya canlı orqanizmlər tərəfindən sorulmasını və istifadəsini təmin etdiyini də ortaya qoydu.

Gündəlik anlayışlar üçün Phys.org-a etibar edən 100.000-dən çox abunəçi ilə elm, texnologiya və kosmosda ən son yenilikləri kəşf edin . Pulsuz xəbər bülleteni üçün qeydiyyatdan keçin və mühüm nailiyyətlər, yeniliklər və tədqiqatlar haqqında gündəlik və ya həftəlik yeniləmələr əldə edin .

Hər iki buzlaq eyni təməl süxuru aşındırsa da, komanda onların çöküntü şleyfləri arasında təəccüblü fərqlər tapdı. Sabit Aialik buzlaqı çöküntülər əmələ gətirdi, burada dəmirin təxminən 18%-i və manqanın 26%-i bioavailable formalarda mövcud idi. Bunun əksinə olaraq Şimal-Qərb Buzlaqının çöküntülərində bioavailable dəmir (13%) və manqan (14-15%) aşağı fraksiyaları var idi.

Geri çəkilən buzlaqın çöküntüləri geniş kimyəvi aşınma və reaktiv metalların tükənməsi əlamətlərini, eləcə də su və qaya arasında uzunmüddətli qarşılıqlı təsirlərin digər sübutlarını göstərdi.

Tədqiqatçıların dediyinə görə, onların tapıntıları, içəriyə doğru çəkilmiş buzlaq üçün ərimiş su və çöküntülərin okeana çatmasının daha uzun sürdüyünü, istənilən dəmir və manqanı daha az bioavailable vəziyyətə çevirə biləcək kimyəvi qarşılıqlı təsirlər üçün daha çox imkanlar təmin etdiyini göstərir.Nümunələrin çirklənməsinin qarşısını almaq üçün təmiz otaqda buzlaqlardan toplanan buzların əriməsi. Kredit: Kiefer Forsch.

“Su qaya və ya çöküntülərlə nə qədər uzun müddət təmasda olarsa, bir o qədər kimyəvi parçalanma və ya aşınma baş verir” dedi Aarons. “Beləliklə, geri çəkilən bir buzlaq okeana daha çox çöküntü göndərə bilər, lakin dəmir kimi bioavailable qida maddələrinin daha az konsentrasiyası ilə, çünki daha çox hava şəraiti baş verir.”

Bu baxımdan, sabit buzlaq tərəfindən okeana göndərilən eroziyaya uğramış əsas qaya “daha təzədir” və su və digər materiallarla qarşılıqlı əlaqədə daha az vaxt sərf etdiyi üçün daha çox bioavailable qida maddəsi ehtiva edir.

Dünya miqyasında okeanları bitirən buzlaqların əksəriyyəti iqlim dəyişikliyi irəlilədikcə buz itirir, buna görə də bu Alyaska fiyordlarında müşahidə olunan nümunələr buzlaqlar arasında uyğunlaşarsa, nəticələr əhəmiyyətli ola bilər – xüsusilə Alyaska körfəzi və Cənubi Okean kimi məhsuldar balıqçılığı dəstəkləyən və dəmirin qıt qida maddəsi olduğu bölgələr üçün.

https://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?gdpr=0&us_privacy=1—&gpp_sid=-1&client=ca-pub-0536483524803400&output=html&h=280&slotname=8188791252&adk=1645945215&adf=3763193310&pi=t.ma~as.8188791252&w=750&fwrn=4&fwrnh=0&lmt=1761131897&rafmt=1&armr=3&format=750×280&url=https%3A%2F%2Fphys.org%2Fnews%2F2025-10-retreating-glaciers-nutrients-ocean.html&fwr=0&rpe=1&resp_fmts=3&wgl=1&uach=WyJXaW5kb3dzIiwiMTkuMC4wIiwieDg2IiwiIiwiMTQxLjAuNzM5MC41NSIsbnVsbCwwLG51bGwsIjY0IixbWyJHb29nbGUgQ2hyb21lIiwiMTQxLjAuNzM5MC41NSJdLFsiTm90P0FfQnJhbmQiLCI4LjAuMC4wIl0sWyJDaHJvbWl1bSIsIjE0MS4wLjczOTAuNTUiXV0sMF0.&abgtt=6&dt=1761131884166&bpp=1&bdt=90&idt=671&shv=r20251020&mjsv=m202510200101&ptt=9&saldr=aa&abxe=1&cookie=ID%3Df22668bce9793ae4%3AT%3D1735196613%3ART%3D1761131827%3AS%3DALNI_Mb4Xpwl1SO1AcvqroR6xccDm_sheQ&gpic=UID%3D00000f7c5320f40b%3AT%3D1735196613%3ART%3D1761131827%3AS%3DALNI_Mb1dz_DHiT2yDzXLMaB9CDkQl4XGg&eo_id_str=ID%3D1241933dda87baba%3AT%3D1750839581%3ART%3D1761131827%3AS%3DAA-AfjZwPuiSAour3k16ZA1JtXua&prev_fmts=0x0%2C750x280%2C336x280%2C336x280&nras=1&correlator=4525595001410&frm=20&pv=1&rplot=4&u_tz=240&u_his=4&u_h=1080&u_w=1920&u_ah=1032&u_aw=1920&u_cd=24&u_sd=1&dmc=8&adx=448&ady=5698&biw=1905&bih=945&scr_x=0&scr_y=1982&eid=31093848%2C31095351%2C31095375%2C95366176%2C95374042%2C95374288%2C31095336%2C95344788%2C95374744&oid=2&psts=AOrYGsnk1kiBKSNiiaEbz-rGnh-slKwgLiPLJBWzWVWzm7CTcAhmlPzmcchRoqc4ipI1G6AIgf4JZ-DfvK2EhNrtU2R3HDBqJ6ya5F4XddQlPhyoS_c&pvsid=3675597501510796&tmod=559802039&uas=3&nvt=1&ref=https%3A%2F%2Fphys.org%2F&fc=1920&brdim=0%2C0%2C0%2C0%2C1920%2C0%2C1920%2C1032%2C1920%2C945&vis=1&rsz=%7C%7CpeEbr%7C&abl=CS&pfx=0&fu=128&bc=31&plas=164x742_l%7C164x742_r&bz=1&td=1&tdf=2&psd=W251bGwsbnVsbCxudWxsLDNd&nt=1&ifi=3&uci=a!3&btvi=3&fsb=1&dtd=12844

“Biz bu iki buzlaq sistemi arasında onların geri çəkilmə vəziyyəti ilə əlaqələndirdiyimiz çox aydın geokimyəvi fərqləri görürük” dedi tədqiqatın aparıcı müəllifi, Skrippsdə postdoktoran kimi tədqiqat aparan və hazırda Cənubi Kaliforniya Universitetində olan Kiefer Forsch.

“Lakin bu, bir bölgədəki iki buzlağın anlıq görüntüsüdür. Bu nümunələrin dünyanın başqa yerlərindəki buzlaqlarda müxtəlif əsas qaya növləri və geri çəkilmə mərhələləri ilə bağlı olub-olmadığını anlamaq üçün daha çox araşdırma tələb olunacaq.”

Aarons bu araşdırmaya imkan verən dövlət dəstəyinin vacibliyini də vurğuladı.

Tədqiqatçılar təklif edirlər ki, gələcək iş bu iki Alyaska fiyordunun nəticələrinin dünya miqyasında buzlaqların davamlı geri çəkilməsinə ekosistemin reaksiyaları haqqında proqnozlar verə biləcəyini aydınlaşdırmaq üçün geri çəkilmənin müxtəlif mərhələlərində çoxsaylı buzlaq sistemləri üçün ərimiş su çöküntülərini təhlil etməlidir.

Aarons və Forsch-dan başqa, ABŞ Ətraf Mühitin Mühafizəsi Agentliyinin əməkdaşı Angel Ruacho tədqiqatın həmmüəllifidir. Ruacho tədqiqatı Vaşinqton Universitetində doktoranturadan sonrakı təqaüdü bitirərkən aparıb.

Daha çox məlumat: Tidewater dövrü alp buzlaq çöküntüsü şleyfinin geokimyasını idarə edir, Nature Communications (2025). DOI: 10.1038/s41467-025-64731-1

Jurnal məlumatı: Nature Communications 

Kaliforniya Universiteti – San Dieqo tərəfindən təmin edilmişdir 

Download QRPrint QR

Leave a comment

Sizin e-poçt ünvanınız dərc edilməyəcəkdir. Gərəkli sahələr * ilə işarələnmişdir