Kolumbiya Universiteti Mailman İctimai Sağlamlıq Məktəbi , Kolumbiya Qocalma Mərkəzi və Norveç İctimai Sağlamlıq İnstitutunun apardığı bu yaxınlarda aparılan bir araşdırma , 30-60 yaşlarında zehni stimullaşdırıcı işlərlə məşğul olan şəxslərin yüngül koqnitiv pozğunluq (MCI) inkişaf etdirmə ehtimalının daha az olduğunu müəyyən etdi. 70 yaşdan sonra demans.

Tapıntılar qocalıqda koqnitiv funksiyanı qorumaq üçün orta yaş dövründə bilişsel stimullaşdırmanın vacibliyini vurğulayır. Bu, subyektiv qiymətləndirmələrdən daha çox obyektiv qiymətləndirmələrlə bu əlaqəni tam inkişaf etdirən ilk araşdırmadır. Nəticələr Neurology jurnalında dərc olunur.

Layihənin təşəbbüskarı olan Kolumbiya Mailman İctimai Sağlamlıq Məktəbinin və Kolumbiya Yaşlanma Mərkəzinin Epidemiologiya professoru, PhD, PhD Vegard Skirbekk deyir: “Tədqiqatımız sonrakı həyatda idrak fəaliyyətini qorumaq üçün zehni cəhətdən çətin iş tapşırıqlarının vacibliyini vurğulayır. Oslo Universiteti Xəstəxanasından ilk müəllif Trine Holt Edvinin sözlərinə görə, “Bu tədqiqat yaşlı yaşlarda koqnitiv sağlamlıq üçün təhsilin və iş həyatının koqnitiv olaraq stimullaşdırılmasının vacibliyini göstərir.”

Tədqiqatçılar Norveçin inzibati reyestrindən məlumat topladılar və onu ABŞ Əmək, Məşğulluq və Təlim Administrasiyasının Peşə İnformasiya Şəbəkəsinin (O*NET) verilənlər bazasından17 300-dən çox işin peşə atributları ilə birləşdirdilər. Rutin tapşırıq intensivliyi (RTI) indeksi O*NET-dən alınan ölçülərə əsaslanan peşə idrak tələblərinin ölçüsü kimi hesablanmışdır. Aşağı RTI indeksi daha çox idrak tələb edən peşələri göstərir. Bu tədqiqat peşə fiziki fəaliyyətinin trayektoriyalarını göstərən əvvəlki tapıntılara əsaslanır.

Peşəkar Bilişsel Tələblər və Demans Riski

Qrup əsaslı trayektoriya modelləşdirməsi iştirakçıların 30, 40, 50 və 60-cı illərdəki peşələrindəki rutin tapşırıqların dərəcəsinə görə fərqli peşə idrak tələblərinin dörd qrupunu müəyyən etdi. HUNT4 70+ Tədqiqatının iştirakçılarında demans (2017-19). Bundan əlavə, tədqiqatçılar 1984-86 və 1995-97-ci illərdə edilən qiymətləndirmələrdən yaş, cins, təhsil səviyyəsi, gəlir, ümumi sağlamlıq və həyat tərzi vərdişləri kimi mühüm demans risk faktorlarını hesaba aldılar.